Colombia deel 1

Hallo allemaal, het is weer de hoogste tijd voor een nieuw verslag! Nu vanaf een hele andere plek, ik heb Nicaragua al weer een tijd geleden verlaten. Nu zit ik in een compleet ander land op een ander werelddeel, namelijk Colombia. Ik zie net dat mijn laatste verslag van ruim een maand geleden is, het wordt lastig om jullie weer helemaal bij te praten, dus ik hou het redelijk kort.

Eind mei zat de maand onderzoek er al weer op. Ik vond het een super leuke tijd, erg bijzonder om een maand door te brengen aan de Rio Coco, een hele bijzondere plek met hele vriendelijke mensen. Vanuit Waspam ben ik met de bus naar Puerto vertrokken. Daar voelde het echt weer als thuis komen, iedereen was blij dat we er weer waren en benieuwd naar onze avonturen in Waspam. We hebben nog een paar dagen doorgebracht in Puerto, waar we weer de alledaagse dingen deden, sapjes kopen bij de overbuurman, uit eten in een van de drie lekkere restaurants en 's avonds wat drinken op het terras, ditmaal van het hotel in plaats van ons huis. Maar na een paar dagen was het toch echt tijd om afscheid te nemen van Puerto en ieder ging zijn eigen weg. Ik ging naar Managua, waar ik Elske zou meeten en daarna zouden we samen naar Panama City reizen, waar Lotte ons opwachtte. De reis naar Panama ging soepel, al was het een flinke afstand en waren we drie dagen onderweg. Bij de grens tussen Costa Rica en Panama duurde het weer eens eindeloos omdat de man die ons hielp de voetbalwedstrijd belangrijker vond dan zijn werk, maar met een hoop geduld kwamen we dan toch het land in. Gelukkig is ons geduld ondertussen aardig getraind.

In Panama City meetten we Lotte, die twee dagen eerder was aangekomen vanuit Nederland. In Panama voelde ik me net een kind in een snoepwinkel, zoveel luxe en rijkdom en je kon er alles kopen, best een gekke ervaring na vier maanden in het oosten van Nicaragua. Stiekem was ik daar even erg gelukkig mee, al was het contrast erg groot en daarom voelde het ook een beetje gek, van zo ongeveer de armste plek van Nicaragua naar een stad met dikke SUV's en wolkenkrabbers.

Ons doel in Panama City was om een boot te fixen naar Colombia en dat ging gelukkig erg soepel, drie dagen later konden we vertrekken met de Maratonga. Ik had me al maanden verheugd op de bootreis omdat ik enorm enthousiaste verhalen had gehoord. De reis was ook echt fantastisch, we hadden een hele aardige kapitein, een mooie grote zeilboot en fantastisch eten. De tocht ging eerst langs kleine tropische eilanden, de San Blas eilanden, waar we vooral hebben gesnorkeld en gezwommen en daarna iets meer dan twee dagen volle zee. Dat was eerst wel even heftig, de eerste paar uur waren de meesten, ik ook, flink zeeziek. Maar gelukkig wendde het snel en de rest van de reis heb ik nergens last van gehad. Er was in het begin weinig wind maar gelukkig trok de laatste dag de wind flink aan waardoor we nog goed gezeild hebben, super leuk. Na ruim twee dagen arriveerden we in Cartagena. Ik had nog niet echt een beeld van Colombia of van Cartagena, maar ik had geen enorme stad met veel enorm luxe jachten en mooie pleintjes verwacht. En dat was het dus wel. Maar het was ook een super gezellige stad, het deed me een beetje denken aan een Spaanse stad, super levendig. In Cartagena hebben we eigenlijk niet bijster veel gedaan, we hebben de wedstrijd Nederland-Spanje gekeken en dat was natuurlijk reden tot een feestje. Verder hebben we veel rondgelopen en een beetje rondgehangen met onze vrienden van de bootreis. Toen zaten de twee weken van Lotte er al weer op, die vertrok van Cartagena weer richting Nederland. Toen was het voor Elske en mij ook de hoogste tijd om uit Cartagena te vertrekken.

Na Cartagena zijn we nu in Santa Marta. Een prima stad, maar niet heel interessant. Maar we gingen er heen met het idee om vanuit hier een trekking te doen naar Ciudad Perdida. Eerst was er weer voetbal natuurlijk, dus we moesten nog even een dagje wachten voor we konden vertrekken. De dag erna zijn we vertrokken met een groep van acht personen, een Duits gezin en een Israelische jongen en een Zweeds meisje. De tocht ging naar een oude 'verloren' stad, Ciudad Perdida. Deze stad is zo'n 400 jaar (of zoiets, in ieder geval lang) geleden verlaten door de inheemse bevolking omdat ze vreesden voor de komst van de Spanjaarden. De stad ligt super hoog in de bergen, wat dus betekende dat er een hoop geklommen moest worden. De tocht was super mooi, maar ook echt afzien. In deze regio is het namelijk goed heet en daarbij ook heel vochtig. Na tien minuten omhoog lopen had ik echt het idee dat ik mijn kleren uit kon knijpen van het zweet, dat was best wel ranzig. Gelukkig waren er af en toe natuurlijke 'zwembaden', oftewel riviertjes die zorgden voor de nodige afkoeling. We waren van plan om de tocht in vijf dagen te doen, maar het grootste deel van de groep wilden de tocht in vier dagen doen. Natuurlijk was er ook weer voetbal, dus toen zijn we ook voor de optie van vier dagen gegaan. Het was dus flink wat lopen per dag, in een flink tempo. Maar ondanks de hitte en de steile klimmen was het zeker de moeite waard. De uitzichten waren prachtig en de stad was ook bijzonder, al vond ik de tocht ernaar toe stiekem mooier. We hadden een hele aardige gids, net als in Nicaragua zijn de Colombianen super vriendelijke mensen. Ze zijn super hartelijk en als we rondlopen in onze oranje shirtjes wil iedereen met ons op de foto, geen idee waarom maar dat is erg grappig. De Colombianen zijn sowieso helemaal voetbalgek, ze zijn super gelukkig dat ze voor het eerst sinds 16 jaar weer mee doen. Groot gekkenhuis hier dus, iedereen loopt dagelijks in een geel voetbalshirt rond.

Santa Marta hebben we wel weer gezien en we hebben besloten het strand hier, wat heel mooi maar ook super druk is, maar over te slaan. We zijn nogal verwend ondertussen, we zijn een beetje strand moe en wel toe aan wat verkoeling. Dus we gaan nu meer de bergen in, in de richting van Bogota. De volgende stop is Bucaramanga. Daar gaan we waarschijnlijk paragliden (of parapenten of parasailen of iets wat daar op lijkt, geen idee hoe het nou heet). Nu zijn jullie weer op de hoogte van de afgelopen maand, binnenkort volgt meer. Groetjes daar! xxx