Nicaragua deel 1

Heeeey hoe is het in het koude Nederland? Ik zit nu in een hostel in Leon en ik vertrek zo richting Managua. Vanaf Managua vlieg ik morgen naar Puerto Cabezas. Daarom wordt het hoog tijd voor een verslag van de eerste anderhalve week met Elske.

Ik zal maar bij het begin beginnen. Behalve wat opstartproblemen op Schiphol (We mochten bijna niet mee van de vliegmaatschappij omdat we geen bewijs hadden dat we binnen drie maanden Nicaragua weer uitgingen) ging de reis erg soepel. Na een lange reis kwamen we aan bij een prima hostel in Managua. Na een goede nacht slapen zijn we naar Matagalpa gegaan. Een erg leuk stadje waar ik nog niet eerder geweest ben. Daar hebben we een koffie proeverij gedaan, wat erg leuk was. We hebben ook onze eigen koffie gemalen en die kregen we mee, dus die slepen we de komende maanden met ons mee.

Na Matagalpa, waar het heerlijk koel was, hadden we wel zin in wat zon, zee en strand. We zijn naar de Surfing Turtle Lodge gegaan, een extreem relaxte plek op een eiland in de buurt van Leon. Ze hadden alleen nog plek in een tent, dus hebben we twee dagen gekampeerd op het strand, wat best prima was. We hebben niet veel anders gedaan dan een beetje zwemmen en zonnen, heerlijk. Ooh en we hebben kleine schildpadjes vrijgelaten, want de Surfing Turtle Lodge runt een turtlle conservation programma. Schilpadden eieren schijnen een lokale delicatesse te zijn...

Vanaf het strand zijn we naar Granada vertrokken. We hadden het idee om fietsen te huren en naar Laguna de Apoyo, een heel mooi meer, te fietsen. Na een uur of twee was het eindelijk gelukt om twee werkende fietsen mee te krijgen. Het was vrij heet dus het fietsen viel ons zwaar en het meer was iets verder dan verwacht. Na een heel eind bergop fietsen gingen we eindelijk naar beneden, maar ook echt super steil en ongeveer vier kilometer lang. Dat schoot lekker op, maar terug omhoog zou echt een hel worden. Gelukkig ging er een paar keer per dag een bus, dus we konden met de bus weer mee omhoog, de fietsen boven op de bus.

Na Granada zijn we naar Isla de Ometepe gegaan. We hebben een tocht te paard gemaakt naar Punta de Jesus Maria, een soort pier van zand. We hadden een flink tempo, Elske heeft een blauwe maandag paardgereden en bracht het er erg goed vanaf. Zelfs galloperen ging heel goed. Alleen, na 2,5 uur paardrijden konden we echt niet meer lopen van de spierpijn. Dus de dag erna maar een scooter gehuurd, dan hoefden we alleen maar te zitten. Met de scooter zijn we het hele eiland over gereden (tot de verharde weg ophield). Het blijft echt een super bijzondere plek.

Elske is ook al super goed bezig met haar Spaans. We doen dagelijks een kort lesje Spaans en Elske kan ook al prima bestellen in het Spaans. Alleen komt ze af en toe met gekke dingen terug. Ik zei tegen Elske dat we wel een grote Toña (Nicaraguaans bier) konden bestellen. Dus Elske kwam terug met twee literflessen Toña. Was een beetje veel, een liter bier voor het eten...

Gister zijn we vanaf Ometepe naar Leon gegaan, wat weer een flinke reis was. Gelukkig ging het weer erg soepel. Nu zitten we in Leon en scheiden onze wegen bijna. Elske gaat waarschijnlijk drie weken Spaans leren in Leon totdat Sjoerd komt waar ze dan mee gaat reizen. Ik vlieg morgen naar Puerto Cabezas en dan begint het echte werk. Ik ben erg benieuwd, ik denk dat het internet dan iets minder wordt dan tot nu toe, maar ik hou jullie op de hoogte! xxx